Op 1 oktober 2014 is het dan eindelijk zover. Na meer dan twintig jaar plannen maken en vanaf 2011 het uiteindelijk realiseren daarvan opent Doornroosje de deuren van haar nieuwe onderkomen, aan het Stationsplein in Nijmegen. De toegangskaarten voor de opening waren binnen drie minuten uitverkocht. Een mooi begin van een nieuwe episode in het leven van deze 44 jaar jonge dame. Janine en ik horen bij de gelukkigen die een kaartje wisten te bemachtigen.
Schouwburg
Onder het gebouw is een mooie, ruime fietsenstalling gemaakt, waar ik m’n vouwfiets kwijt kan. Bobo’s mogen al naar binnen, wij sluiten aan achter de overige wachtende bezoekers. Rond kwart voor acht gaan de deuren open en kan ook het gewone publiek het nieuwe Doornroosje in.
De entree voelt een beetje aan alsof je een schouwburg betreedt. Het is allemaal mooi, schoon, nieuw. Ook veel mensen die aanwezig zijn doen eerder denken aan schouwburgpubliek dan aan popconcertbezoekers. Maar dat is logisch: er zijn vanzelfsprekend veel genodigden bij een opening. Gelukkig zijn er ook veel gewone muziekliefhebbers, waaronder een grote schare ex-medewerkers.
Zwart
Na een bezoek aan de (nog steeds gratis) garderobe gaan we sfeer proeven en het gebouw verkennen. We lopen we eerst wat rond, zeggen hier en daar gedag tegen bekenden en belanden al vrij snel in de grote zaal: net als de zaal in het oude pand is deze bijna helemaal zwart. Boven de bars is op een kunstige manier kleur verwerkt en op het podium hangen witte stroken. Verder is het zwart. Langs de zijkanten en de achterkant loopt een balkon, de zaal heeft verschillende niveau’s, zodat je ook vanuit achter een goed zicht op het podium hebt. De zaal voelt, ondanks de grootte, knus aan. Een verdienste.
Geest uit de fles
Bij een opening horen praatjes: directeur Toine Tax en burgemeester Bruls zeggen hun zegje op deze avond, aan elkaar gepraat door MC Discipline. Na het vertonen van een film waarin de geest van het oude gebouw gevangen wordt en door Doornroosje naar het nieuwe pand wordt gebracht, verschijnt het meisje met de fles op het podium. Ze opent de fles en laat de geest los.
The Pax
Het eerste optreden dat wij zien in het nieuwe Roosje is The Pax, een Nijmeegse band waaruit o.a. De Staat en Go Back To The Zoo zijn voortgekomen. Daarna speelt de Gallowstreet Brassband, een band met veel blazers en percussie. Het swingt de pan uit en het geluid is geweldig. Dat belooft wat.
MC Discipline neemt de bezoekers op sleeptouw en laat de zaal bezwerend beloven om “mee te bouwen aan een nieuw tijdperk Roosje”. We beloven dat.
Stoel
Tussendoor nemen we een kijkje in het nieuwe café, waar Lucky Fonz III staat te spelen. Op de vide met luie banken valt mijn oog op een stoel met een bekend beeld: op de stoelen in het café zijn gedeelten van oude affiches aangebracht. Op één stoel staat een gedeelte van een affiche dat ik maakte in 1991: Eigen Teelt Deel VI.
De Staat
Daarna treedt de Nijmeegse band met de grootste bekendheid, De Staat, op. De show is overtuigend en ook nu is het geluid goed. Op de witte stroken doek achter het podium vindt een visueel spectakel plaats. Indrukwekkend.
Hoewel we de show niet af kunnen zien, we moeten een trein halen, houden we een heel goed gevoel over aan deze avond. Dat nieuwe Roosje, dat zit wel goed!
Geef een reactie