Eind jaren 90 deed de crosshybride zijn intrede, een kruising tussen een mountainbike en een cyclocrossfiets (veldrijfiets). Omdat ik naast het mountainbiken steeds vaker op de weg ging fietsen, leek me dat wel wat. En met een eenvoudig bagagerek kon ik er ook nog eens een paar flinke fietstassen op kwijt.
Eenvoudige hybride
In 2002 kocht ik bij Sjef van Bergen in Groesbeek een Gary Fisher Tiburon. Het was de eenvoudigste hybride uit de Gary Fisher-stal, uitgerust met een conventionele stuurpen, 3×7 versnellingen en een eenvoudig setje wielen. De eerste upgrade was een betere set wielen. Later kwam er een SRAM-schakelgroep op, die ik overhad na een mountainbike-upgrade en verving ik de eenvoudige stuurpen door een adapter, waardoor ik een aheadset kon monteren.
Werkpaard
Langzaamaan werd deze fiets in plaats van een toerfiets steeds meer een werkpaard. Het begon met een bagagedrager. Daar kon ik, na de geboorte van mijn oudste zoon Ibo, een maxi-cosi op monteren. Toen zoon Ties geboren werd, kwam er een koppeling op voor een Chariot fietskar. Daarna een voorzitje en later ook nog een achterzitje. Toen de kinderen wat groter werden, kwamen er fietstassen op en uiteindelijk een bagageaanhanger. Tegen het opspattend water monteerde ik ook spatborden.
Warm geel
Hoewel het een fijne fiets is, had hij niet echt een mooie uitstraling. De kleurstelling en de belettering waren ronduit saai. Ik vond dat echter geen reden om ’m in te ruilen of te verkopen. Ik besloot om de fiets een andere kleur te geven. Via via kon ik het frame voor niet al teveel geld laten poedercoaten. Ik koos voor warm geel. Na het poedercoaten bouwde ik de fiets weer op. Dat is inmiddels alweer een paar jaar geleden.
Stickers
Vanwege slijtage van verschillende onderdelen besloot ik onlangs om de fiets weer helemaal uit elkaar te halen. Deze keer ga ik stickers aanbrengen en een racestuur monteren. Omdat ik de laatste jaren vooral op een racefiets zit, ben ik inmiddels zo aan een racestuur gewend, dat ik dat prettiger vind dan een recht mountainbike-stuur.
Een paar jaar later…
Inmiddels is het alweer een paar jaar later en heb ik de fiets veel gebruikt voor vooral woon- en werkverkeer. Ik heb in die tijd nog het een en ander gewijzigd, maar inmiddels ben ik ‘m verkoopklaar aan het maken. De reden: ik wil ook voor mijn dagelijkse ritten graag een fiets met een stalen frame. Voor deze fiets betekent dat: alles eraf, schoonmaken, versleten onderdelen vervangen, poetsen en te koop zetten. Binnenkort is hij dus te vinden op Marktplaats.
Rita Roelofs-Noij zegt
Mooi verhaal over de belevenissen van een fiets.
Ik ben benieuwd naar de nieuwe.