Het is alweer een tijd geleden dat ik, buiten de routes bij Nijmegen, een vaste mountainbikeroute heb gereden. Vandaag besloot ik om de vaste route in Rheden te gaan rijden, een route die grotendeels over de Veluwe loopt. Het is grijs maar droog. Naarmate de dag vordert komt de zon regelmatig aarzelend door.
Sticker
Na aankomst bij het bezoekerscentrum Veluwezoom koop ik een vergunningsticker om de route te mogen rijden. Na bevestiging op de fiets ga ik op pad. Ik besluit de route kloksgewijs te rijden. Al vrij snel vind ik het eerste bordje… en ook al vrij snel rijd ik voor het eerst verkeerd… Had ik de beschrijving op de website goed gelezen, dan had ik geweten hoe de hoofdroute aangegeven wordt. Nu kom ik er in de loop van de dag achter.
Het begin is lekker, beetje klimmen, beetje dalen, afwisselende slingerstukken door het bos, over wortels en door plassen. Het is te merken dat het de afgelopen dagen flink heeft geregend. Overigens is de route nergens zo nat dat er niet te rijden valt. Na een half uurtje wordt de route steeds minder spannend. Ik fiets nu op het westelijke gedeelte van de route, bij Terlet, in de buurt van de A50. Dit wat saaiere gedeelte duurt vrij lang. Veel brede zandpaden langs heidevelden en door het bos. Het is wel heerlijk rustig. Ik kom vandaag niet zo heel veel mensen tegen.
Monument
Bij een stalen plaat met ingestanste tekst stop ik om het verhaal te lezen. Het gaat over een bommenwerper die hier is neergestort tijdens de Tweede Wereldoorlog en waarbij zeven jonge vliegers omgekomen zijn. Ik ben inmiddels 15 km onderweg.
De volgende 10 kilometer zijn weer niet zo spannend. Halverwege de route kom ik ineens op een stuk dat slingerend afdaalt langs de heide. Dit is even een fijne afwisseling. Helaas is dit van korte duur en weer volgt er een wat saaier gedeelte. Na 35 kilometer neem ik nog een pauze voordat ik aan het laatste stuk begin. Hier staat een routekaart met daarop uitgelegd hoe de bordjes werken: gele bordjes met een zwart mtb-teken geven de hoofdroute aan, geelwitte de aanrijroutes en de witte de overige paden waar gemountainbiket mag worden. Inmiddels had ik dat zelf ook al bedacht…
Zwaar
Meteen na deze stop ga ik rechts het bos in en is het afgelopen met de saaie lange paden. Ik bevind me in de buurt van Coldenhove en vanaf nu kronkelt, slingert, hobbelt, steigt en daalt de route nog eens 15 km tot aan de plek waar ik begon, het bezoekerscentrum. Dit gedeelte is het zwaartste gedeelte van de route en dat hakt erin. Uiteindelijk ben ik blij dat ik na 55 km weer terug ben bij de auto.
Mijn mening over deze route: hoewel er een mooi gedeelte in zit aan de oost- en zuidkant, zijn met name de stukken bij Loenen en Terlet ronduit saai. De volgende keer zou ik daar ergens beginnen, zodat je eerst een stuk hebt om warm te worden, dan het pittige gedeelte bij Dieren en Rheden en dan nog een stukje om uit te rollen richting Terlet. Overigens denk ik dat de route zeer geschikt is als trainingsronde, omdat er zowel technische gedeelten in zitten als stukken waar je je uithoudingsvermogen en snelheid kunt trainen.
Geef een reactie