Mijn laatste mountainbike, de Haro, was geen bewuste keuze. Nadat mijn Niner-frame kapot was gegaan, had ik een kist met onderdelen over en daar wilde ik iets mee doen. Op Marktplaats vond ik toen voor een prikkie het Haro-frame.
Ik wilde echter een keer een echt mooie fiets opbouwen, met uitstraling, geschiedenis en uiteraard van staal. Ik kwam uit bij een van de oervaders van de mountainbike, Tom Ritchey. Hij was een van de mensen die in de beginjaren van het mountainbiken de eerste frames voor Gary Fisher en Charlie Kelly in elkaar laste en daarmee aan de oorsprong van het mountainbiken stond. Inmiddels maakt hij al ruim 40 jaar mountainbikes. De P-21, P-650b, P-29er en P-team in hun overbekende rood-wit-blauwe kleurstelling zijn onder kenners legendarisch.
Ultra
Het huidige mtb-frame van Ritchey is de Ultra, een stalen frame dat zowel met 27,5″ als met 29″ wielen kan worden uitgerust. In het najaar van 2020 bestelde ik het frame. Mijn geduld werd danig op de proef gesteld, want het werd uiteindelijk pas in mei 2022 geleverd. Toen kon het opbouwen beginnen.
Hope-naven en Spank-velgen
Na wat wikken en wegen en het lezen van recensies over verschillende uitvoeringen van de Ultra, besloot ik om voor 29″-wielen te kiezen. Op YouTube had ik een filmpje gezien over Spank-velgen. Deze velgen lijken in dat filmpje zo goed als onverwoestbaar. Dat leek me wel wat. Ook wilde ik voor deze fiets een keer andere naven en remmen i.p.v. Shimano of SRAM. De onderdelen van Hope worden gemaakt in mooie geanodiseerde kleuren en ik besloot voor oranje te gaan. Ik twijfelde nog even of dat wel zou passen bij het rood-wit-blauwe frame, maar ik vind dat het goed is uitgepakt. Uiteindelijk heb ik ook voor Hope-remmen gekozen in dezelfde oranje kleur.
